Wszystko wskazuje na to, że do pierwszego spotkania Fridy Kahlo z Diegiem Riverą doszło w 1923 roku, gdy Frida miała pietnaście lat. Czy przyszła artystka traktowała sztukę przede wszystkim jako środek do zdobycia serca podziwianego mężczyzny? Książka Le ClĂŠzio to podwĂłjna biografia - biografia dwojga malarzy meksykańskich. Powiedzieć, że ich związek był burzliwy to mało. Odrzucali konwenanse zarĂłwno w życiu, jak i w sztuce. Łamali rozmaite tabu, w swoich pracach szokowali nowatorstwem, obnażali defekty i szpetotę ludzkiego ciała, zwłaszcza tego okaleczonego i wyniszczonego chorobą. Ich twĂłrczość miała charakter eklektyczny: wyrastała z inspiracji kubizmem, surrealizmem i kulturą prekolumbijską. Obydwoje realizowali wzorzec artysty politycznie zaangażowanego, czemu dali wyraz nie tylko w swoich dziełach. Ich wspĂłlne życie ułożyło się w gotowy scenariusz filmu: o fascynacji rewolucją, sztuce eksperymentalnej, cierpieniu, miłości i samotności.

Ekscentryczna Dora Maar, niezależna Victorine Meurent, tajemnicza Lisa Del Giocondo czy twardo stąpająca po ziemi Catherine Bolnes - to tylko niektĂłre z kobiet kryjących się za dziełami wielkich mistrzĂłw.

Tamara Łempicka w czasach największej biedy za sprzedawane obrazy kupowała diamentowe bransoletki. Frida Kahlo nawet przykuta do wĂłzka inwalidzkiego i dręczona bĂłlem brała udział w manifestacjach politycznych. Emilie FlĂśge przez ponad dwadzieścia lat prowadziła zakład krawiecki, ubierając najzamożniejsze wiedenki. Gala DalĂ­ twardo kierowała karierą męża, rozkochiwała też w sobie przerĂłżnych artystĂłw, często doprowadzając ich do szaleństwa. Antoinette de Wateville o względy i miłość Balthusa musiała rywalizować z własnym bratem, a zaledwie siedemnastoletnia Wally Neuzil dla Egona Schielego porzuciła pracę modeli u Gustava Klimta.

Małgorzata Czyńska udziela im głosu, ukazuje je już nie przez pryzmat ich związkĂłw z wielką sztuką, lecz jako osoby z krwi i kości, pełne obaw i emocji, żywe i zaskakująco prawdziwe.

Choć pochodziły z rĂłżnych czasĂłw, krajĂłw i sfer, zostały uwiecznione na obrazach, ktĂłre wywarły trwały wpływ na światową sztukę i przeniknęły do zbiorowej świadomości. Muzy wielkich artystĂłw zachwycały nieprzeciętną urodą, imponowały odwagą, gorszyły bezwstydnością. Często były nie mniej fasynujące od płĂłcien, na ktĂłrych je uwieczniono.